Hani şair demişti ki, "vatan için ölmek de var, fakat borcun yaşamaktır" Hiç kuşku yok ki vatan için ölmek, ölümlerin en güzelidir. Lakin vatan için yaşamak da çok güzeldir. Misal; bu vatan için üretmek, bu vatan adına yeni şeyler söylemek, bu vatan uğruna emek harcamak; hasılı bu yolda ömür tüketmek... Herkes öyle ya da böyle gelip gidiyor. Kimimiz iz bırakıyoruz, kimimiz de sessiz sedasız çekip gidiyoruz... Marifet; şu gök kubbede hoş bir seda bırakmak ise eğer, işte bunu ziyadesiyle başaran kimseler var aramızda... Örnek mi? Alın size bir örnek: İbrahim Erkal... Evet; şu bizim İbrahim... Hani "ev danasından öküz olmaz" diyoruz ya, işte o İbrahim... Sanatçı, türkücü, ozan, bestekar, yorumcu... Etiğiyle kemiğiyle bizim İbrahim... Yeri geldi göklere çıkardık, yeri de geldi keçecilerin insafına terkettik... Hepimizin hayatın bir yerinde "ah ömrüm, ah" dediğimiz vardır ya hani... İşte İbrahim belki de hepimizin yerine bu "ah ömrüm ah"ı dedi... Hem de tam bir ozan ve sanatçı diliyle... Hasılı dostlar; İbrahim yine yapacağını yaptı ve yıllarca dillerden düşmeyecek bir albüme imza attı: Ah Ömrüm... Ağzına sağlık sevgili dostum; ömrün su gibi aziz ve bereketli olsun... Sen bu şehir ve ülke için daha çok şeyler üreteceksin... Çünkü sevgili İbrahim; sen bu kavuruk toprakların yüreği memleket için atan yaralı bir ozansın... Yolun da bahtın da açık olsun...