Soğuk Savaş Yılları'nda Erzurum, "Yeşil Kuşak Projesi" kapsamında bir şehirdi. Türkçesi şudur: Amerika, Komünist Sovyetler'den kendine ya da her hangi bir NATO ülkesine karşı gelebilecek tehlikeye karşı, Erzurum'u "ön karakol" olarak görürdü. Komünizm, Türkiye için de çok büyük bir tehlike olarak görüldüğü için Erzurum'un "Yeşil Kuşak Projesi" kapsamında konuşlandırılması, ülkenin milli politikalarından biriydi. Erzurum'da komünizmle mücadele derneklerinin kurulup devlet eliyle desteklenmesi ayrıca kimi tarikat ve cemaatlerin yine aynı politikanın ürünü olarak korunup kollanması, gündelik siyasetten bağımsız bir politikaydı. Öyle ki daha beş on yıl öncesine kadar Atatürk Üniversitesi'nin girişinde, " Türk milleti için en büyük tehlike komünizmdir. Nerede görülse başı ezilmelidir" yazardı. İmza olarak da Atatürk'ün adı vardı. Batı'da Erzurum'un "önemi"ne vurgu yapmak için, "jeopolitik (askeri) ve stratejik (siyasi ve coğrafi) açıdan çok değerli bir yere sahiptir" denirdi. Yıllar sonra öğrendik ki, bizim önemimiz, Batı'nın, Sovyetler'e karşı kendini garantiye alma çabasından öte bir şey değilmiş. Sovyet Ordusu saldırdığında, Erzurum'daki karargahlar dalga kıran görevi yapacak. Bütün hikaye bundan ibaret... Sovyetler dağılınca, bizim jeopolitik ve stratejik değerimiz de anında yerle bir oldu! Bu kez 90'lı yıllarda neredeyse aynı ifadeyi yeniden duyar olduk. Ancak bu defa, bize büyük önem yükleyen ne NATO'ydu, ne de Amerika... "Erzurum jeopolitik açıdan çok önemlidir. Mutlaka ağırlığımızı hissettirmeliyiz" diyen, PKK oldu. Halen İmralı'da cezasını çekmekte olan Abdullah Öcalan, MİT'in yakaladığı telsiz konuşmalarında, Suriye'den dağlardaki militanlarına talimatlar yağdırırdı: "Sizden Erzurum'u istiyorum" Köprülerin altından çok sular aktı. 30-40 yıl önce Amerika'nın gözbebeği gibi gördüğü Erzurum, son 20-30 yıldan beri de PKK için olmazsa olmazların başında geliyor. Peki gerçekte Erzurum, Türkiye Cumhuriyeti için ne ifade ediyor? Bu meseleyi hamasetten uzak, akıl süzgecinden geçirerek tartışmalıyız.