“.Yemen Yolu Çukurdandır Karavanam Bakırdandır Zenginimiz Bedel Verir Askerimiz Fakirdendir…” Şu bedelli çıktı çıkalı, hep bu türkü aklıma gelir. Bu türkü çok eskidir. Çünkü bu bir eski çığlıktır... Gözü kör olsun, fakirliğin çığlığı... Postalından palaskasına, karavanasından nöbetine kadar, herkesin en eşit olduğu “kutsal görevde” dahi, zenginliğin karşısında çaresiz fakirliğin çığlığı... Zenginimiz 15 Haziran’da bedelinin ilk taksiti olan 15 bin lirayı ödedi. Yani parasını verdi ve askerlik yapmayacak... Parası olmayan dağlara gidecek, zenginin yerine karanlık çukurlarda evini özleyip ağlayacak, gerekirse vurulacak… Belki de dün Dağlıca’da vurulup ölen sekiz vatan evladı gibi hiç dönmeyecek. Biz ise yine bu türküyü mırıldanıp duracağız Kara Çadır İs Mi Tutar Martin Tüfek Pas Mı Tutar Ağlayanım Anam Bacım Elin KızıYas Mı Tutar Yemen Yolu Çukurdandır Karavanam Bakırdandır Zenginimiz Bedel Verir Askerimiz Fakirdendir Tarlalarda Biter Kamış Uzar Gider Vermez Yemiş Şol Yemende Can Verenler Biri Memet Biri Memiş